Z tego artykułu dowiesz się:
Choć zdawać by się mogło, że lista chorób, na które zapadają króliki, jest niezwykle długa, można zminimalizować ryzyko infekcji u tych zwierząt. Dolegliwości u królików mogą dotykać różnych części ciała pupila, do których możemy zaliczyć przede wszystkim oczy, uszy i skórę. Nie ulega wątpliwości, że zdrowa skóra jest niezwykle istotna dla królików i gryzoni.
Stan skóry wpływa na ogólną kondycję zdrowotną i samopoczucie zwierząt. Problemy skórne powodują u zwierząt duży dyskomfort i ból, co negatywnie wpływa na jakość ich życia. Nieleczone problemy skórne prowadzą do zapaleń i infekcji, które są groźne dla zdrowia i życia królików. Problemy skórne powodują złe samopoczucie – wówczas u zwierzęcia obniża apetyt i wzrasta niechęć do aktywności fizycznej, co prowadzi do otyłości, zaburzeń metabolicznych oraz innych, licznych problemów zdrowotnych.
Infekcje skórne u gryzoni i królików
Infekcje skórne to dość powszechna przypadłość, na którą cierpią króliki i gryzonie. Pierwszą grupą infekcji skórnych, na które zapadają króliki, są grzybice. Grzybica to infekcja skóry, która wywoływana jest przez grzyby. Objawy grzybicy obejmują między innymi: łysienie, łuszczenie się skóry, zaczerwienienie oraz swędzenie. Do najczęstszych przyczyn grzybicy możemy zaliczyć przede wszystkim brak odpowiedniej higieny oraz niewłaściwe warunki bytowania. Do rozpoznania grzybicy konieczne jest wykonanie badania mikroskopowego lub hodowli grzybów z próbek skóry.
Kolejną przypadłością, z którą borykają się króliki, jest świerzb. Świerzb to poważna choroba, która wywoływana jest przez roztocza. Roztocza atakują skórę zwierząt, a objawy świerzba obejmują zaczerwienienie, swędzenie, łysienie oraz charakterystyczne twarde guzki na skórze. Główną przyczyną świerzbu u królików jest kontakt z innymi, zarażonymi zwierzętami. Rozpoznanie infekcji skóry odbywa się poprzez wykonanie badania mikroskopowego.
Innym rodzajem schorzeń są bakteryjne infekcje skórne. Mogą być wywoływane przez różne, szkodliwe bakterie. Objawy obejmują głównie obrzęk, zaczerwienienie, guzki oraz ropnie. Do przyczyn bakteryjnych infekcji skórnych u królików zaliczamy przede wszystkim brak odpowiedniej higieny oraz urazy mechaniczne.
Grzybice u królików
Przyjmuje się, że grzybicę należą do jednych z najczęściej występujących chorób u królików. Najbardziej narażone na zakażenie grzybicą są bardzo młode osobniki, których wiek oscyluje pomiędzy 3 a 6 tygodni. Ponadto na grzybicę narażone są też króliki z obniżoną odpornością.
Czynnikami sprzyjającymi rozwojowi grzybicy są: złe warunki życia, nieodpowiednia, źle zbilansowana dieta, chroniczny stres oraz obniżona odporność. Grzybice u królików wywoływane są przez pasożytnicze grzyby, które mogą należeć do różnych gatunków.
Możemy wyróżnić cztery podstawowe rodzaje grzybicy u królików: grzybica narządowa, woszczynowa, strzygąca oraz grzybica drobnozarodnikowa.
Króliki zarażają się grzybicą poprzez bezpośredni kontakt z chorymi osobnikami oraz za pośrednictwem ściółki, szczotek oraz pozostałych narzędzi przeznaczonych do pielęgnacji. Co więcej, zarodniki grzybów są przenoszone przez pasożyty takie jak pchły. Metody leczenia grzybicy są zależne od jej typu. Skutecznego dokonania rozpoznania typu grzybicy, na którą cierpi królik, może dokonać wyłącznie lekarz weterynarii, który posłuży się odpowiednimi narzędziami diagnostycznymi.
Pasożyty zewnętrzne
Istotnym problemem zdrowotnym, z którym borykają się króliki i gryzonie są różnego rodzaju pasożyty zewnętrzne: Do kategorii pasożytów zewnętrznych zaliczamy:
- Pajęczaki, do których możemy zaliczyć roztocza, takie jak świerzbowce, nużeńce i tym podobne;
- Owady, w tym: wszy, wszoły, muchy oraz pchły. Ten rodzaj pasożytów przenoszony jest poprzez kontakt bezpośredni;
- Ściółka oraz wspólne narzędzia przeznaczone do pielęgnacji również mają wpływ na transmisję pasożytów zewnętrznych;
U królików możemy rozpoznać trzy rodzaje świerzbowca. Jest to świerzbowiec uszny oraz dwa gatunki świerzbowce drżącego. Świerzbowiec uszny bytuje w zewnętrznym przewodzie słuchowym pupila oraz na wewnętrznej powierzchni skóry małżowin usznych. Świerzbowiec uszny żywi się złuszczone naskórkiem. Głównym objawem zakażenia świerzbowcem usznym jest intensywny świąd. Można zaobserwować, że zarażone króliki potrząsają głową i intensywnie się drapią. Ponadto niepokojące powinny być także zmiany skórne w postaci białych lub szarych strupów. Nie sposób pominąć także tego, że chore ucho wydziela niezwykle nieprzyjemny zapach. Choroba ta najczęściej dotyka tych ras królików, które charakteryzują się zwisającymi uszami.
Kolejną chorobą skóry, z którą może borykać się nasz uszaty przyjaciel, jest łupież wędrujący. Choroba ta jest także wywoływana przez roztocza. Osobniki bytują na skórze zwierzęcia, a ich głównym źródłem pożywienia są złuszczone komórki. Łupież wędrujący możemy rozpoznać poprzez silny świąd, złuszczanie naskórka oraz pogorszenie jakości sierści. Pierwsze objawy choroby są najczęściej zlokalizowane w okolicach kręgosłupa lędźwiowego.
Kolejnym pasożytem, na kontakt, z którym narażone są króliki, są kleszcze. Te pajęczaki, które żywi się krwią, mogą atakować w przypadku zwierząt wolno żyjących lub tych, które wychodzą na zewnątrz. Kleszcz żeruje na żywicielu przez kilka dni, a następnie odczepia się od jego skóry. Kleszcze mogą przenosić groźne bakterie oraz wirusy.
Króliki mogą mierzyć się także z wszami. Wszawica u zwierząt obejmuje całe ciało, powoduje silny świąd oraz uszkodzenia skóry w miejscach, w których doszło do ugryzień. Może to skutkować uogólnionym niepokojem oraz niedokrwistością.
Często spotykanym problemem są także pchły. Pchły u królików najczęściej bytują w okolicach małżowin usznych. Powodują one niezwykle silny świąd, ponieważ ich ślina ma bardzo silne właściwości uczulające. Nieleczona inwazja pcheł może prowadzić do uszkodzeń skóry, zakażeń bakteryjnych oraz do niedokrwistości. Pchły wraz z innymi owadami są główną przyczyną pomoru królików.
Króliki muszą mierzyć się także z pasożytami, jakimi są wszoły. Ta grupa pasożytów odżywia się złuszczonym naskórkiem i wydzieliną pochodzącą z gruczołów skórnych. Wszoły można zauważyć gołym okiem. Początkowo zakażenie nie wywołuje żadnych objawów klinicznych. Nieleczona, nasilona inwazja może prowadzić do spadku odporności i świądu.
Właściciele królików powinni uważać także na muchy. Muszyce, czyli larwy muchy zielonej bytują w skórze i w głębiej położonych tkankach. Do zakażeń dochodzi najczęściej u królików, które mają zranione powłoki skórne, a jednocześnie przebywają na zewnątrz w ciepłe dni. Dorosłe osobniki much składają jaja w ranie. Muchy, które się wylęgają, żerują w tkankach zwierzęcia i powodują ich rozległe uszkodzenia oraz martwicę. Nieleczona i nierozpoznana muszyca prowadzi do śmierci królika.
Jeżeli zaobserwujemy u zwierzęcia: świąd, wygryzanie sierści, ogólne niepokój lub pogorszenie jakości skóry i sierści, powinniśmy koniecznie udać się na wizytę weterynaryjną.
W celu rozpoznania pasożytów lekarz przeprowadzi wywiad dotyczący tego, w jakich warunkach żyje zwierzę. Specjalista na pewno zapyta także o pozostałe osobniki w stadzie oraz o zasady prowadzonej pielęgnacji. Ponadto lekarz oceni stan skóry, parametry fizjologiczne, a jeżeli będzie trzeba, wykona badania mikroskopowe i mikrobiologiczne.
Pasożyty wewnętrzne
Pasożyty wewnętrzne to organizmy, które żyją wewnątrz ciała królików i gryzoni, wykorzystując je jako swojego gospodarza – żywiciela. Pasożyty wewnętrzne mogą wpływać na stan skóry zwierząt, powodując różne problemy zdrowotne. Jednym z przykładów pasożytów wewnętrznych jest kokcydia. Jest to pierwotniak, który powoduje schorzenie nazywane kokcydiozą. Dotyczy najczęściej młodych królików oraz starszych osobników, które są osłabione. Do zakażenia dochodzi poprzez spożycia inwazyjnej formy tego pasożyta. Pasożyt może występować w zanieczyszczonym pożywieniu, w ściółce oraz w kale chorych zwierząt tego samego gatunku. Kokcydioza atakuje nabłonek jelit oraz dróg żółciowych. Alarmującym objawem, który może świadczyć o zakażeniu, jest silna biegunka z domieszką śluzu, oraz chudnięcie zwierzęcia. Królik objawia niechęć do jedzenia, jest osłabiony, wykazuje wzmożone pragnienie, a ponadto częściej oddaje mocz.
Innym rodzajem pierwotniaka, który atakuje króliki, są lamblie. Zarażenie tak samo, jak w powyższym przypadku występuje drogą pokarmową. Do niepokojących objawów zaliczamy spadek apetytu, biegunkę oraz pogorszenie stanu futra. Leczenie obejmuje podawanie leków przeciwpasożytniczych.
Króliki mogą być atakowane także poprzez nicienie i tasiemce. Każdorazowe zauważenie u zwierzęcia zmian w wyglądzie, konsystencji i barwie kału, czy też osłabieniu apetytu, powinno skłonić nas do niezwłocznego umówienia wizyty w przychodni weterynaryjnej.
Zapalenie skóry
Zapalenie skóry u królików wywoływane jest najczęściej przez bakterie z rodzaju gronkowców. Choroba jest dużym zagrożeniem dla hodowli królików, ponieważ bardzo łatwo rozprzestrzenia się między poszczególnymi osobnikami. Ropne zapalenie skóry pojawia się przede wszystkim na skórze pokrywającej gruczoły mlekowe oraz skoki. Zapalenie skóry u królików powoduje śmierć osesków. Właściwe rozpoznanie oraz wdrożenie leczenia pozwala na doprowadzenie do remisji choroby. Niestety, jest jednak szansa, że po jakimś czasie nastąpi jej nawrót. Przyczyną zapalenia skóry może być także przebywanie w ciągłej wilgotności – mowa tu między innymi o złym ustawieniu poideł. Niepokojące powinny okazać się także strupy i owrzodzenia na skórze zwierząt. Mogą one sugerować zakażenie bakteriami beztlenowymi.
Kontrola higieny i czystości królika
Kluczem do utrzymania odpowiedniej higieny podczas hodowania królika jest regularne, systematyczny sprzątanie. Najlepszą praktyką jest codzienne usuwanie nieczystości, które może być uzupełnione gruntownym sprzątaniem klatki. Kompleksowe porządki powinny odbywać się nie częściej niż raz w tygodniu. Taka organizacja porządków pozwala uniknąć przykrego zapachu, namnażania się bakterii oraz chorób skórnych u zwierzęcia.
ODPOWIADAMY NA PYTANIE:
Raz dziennie powinniśmy czyścić klatkę z niezjedzonych przez pupila pokarmów. Ponadto raz dziennie należy umyć pojemnik na żywność oraz poidełko. Jeżeli na ściółce widzimy plamy pochodzące z wody lub moczu, musimy usunąć zabrudzony fragment przy pomocy łopatki. W razie konieczności należy dołożyć świeżego siana lub ściółki.
Warto pamiętać, że jeśli klatka pozostaje wilgotna, sprzyja to rozwijaniu się drobnoustrojów. Jeżeli zależy nam na tym, aby warunki w klatce były jak najbardziej sterylne, możemy zakupić ściółkę o właściwościach antyseptycznych. Przykładem takiej ściółki jest przede wszystkim pellet drewniany uzupełniony nanosrebrem.
Ponadto, tak jak wspomnieliśmy, warto przynajmniej raz w tygodniu gruntownie wyczyścić klatkę pupila. Mowa to usunięciu starej ściółki i zastąpieniu jej świeżą porcją. Klatkę królika można zdezynfekować za pomocą octu lub kwasku cytrynowego. Są to środki bezpieczne dla królika, które jednocześnie pozwalają skutecznie pozbyć się zapachu moczu. Bardzo istotne jest także utrzymywanie zwierzęcia w czystości. Powinniśmy regularnie sprawdzać stan skóry pupila, wykonywać higieniczne zabiegi oraz kąpiele.
Rola diety w życiu codziennym królika
Odpowiednia dieta ma kluczowy wpływ na zdrowie skóry królików i gryzoni. Zdrowa dieta skutecznie zapobiega powstawaniu wielu problemów skórnych.
Najważniejszymi kwestiami w diecie królika jest:
- Duża zawartością błonnika. Jest to ważne, ponieważ błonnik pomaga w utrzymaniu zdrowej flory bakteryjnej w jelitach, co bezsprzecznie wpływa na ogólną kondycję skóry zwierzęcia;
- Ograniczenie ilości spożywanego cukru. Nadmiar cukru w diecie królika sprzyja rozwijaniu się infekcji grzybiczych i bakteryjnych. Dlatego tak ważne jest, aby nie podawać królikowi słodkich przekąsek, ani nadmiaru owoców;
- Duża zawartość witaminy C. Warto pamiętać, że króliki nie są w stanie samodzielnie wytwarzać witaminy C, która odgrywa niezwykle ważną rolę w gojeniu się ran;
- Ograniczenie ilości tłuszczu. Rozwijające się otyłość u królików ma decydujący wpływ na ogólną kondycję skóry zwierząt. Zupełnie inaczej wygląda sprawa związana z białkiem. Wysoka zawartość białka w diecie królików ma decydujący wpływ na utrzymanie zdrowego stanu skóry i sierści.
- Stały dostęp do świeżej, czystej wody.
Profilaktyka chorób skórnych u gryzoni
Najważniejsze na aspektem profilaktyki chorób skórnych u królików jest regularna obserwacja i dbanie o higienę. Mowa tu tylko o sprawdzeniu stanu skóry w warunkach w domowych, ale także o regularnym odwiedzaniu gabinetu weterynaryjnego. Problemy skórne u królików i gryzoni mogą świadczyć o toczących się stanach zapalnych, infekcjach bakteryjnych oraz poważnych schorzeniach, które w skrajnych sytuacjach mogą prowadzić do śmierci zwierzęcia. Podstawą profilaktyki chorób skóry jest zachowanie odpowiedniej higieny i wysokiej jakości warunków bytowych zwierząt.
Edukacja i świadomość
Lux-Vet Premium postawił sobie za cel popularyzowanie znaczenia diety i działań profilaktycznych na ogólną kondycję zwierząt wśród właścicieli królików i gryzoni. Każdego dnia dokładamy wszelkich starań, aby nasi klienci wychodzili z gabinetu w pełni świadomi tego, jak bardzo ważna jest kondycja skóry i sierści królików dla ich ogólnego dobrostanu.
Uświadamiamy opiekunów zwierząt o tym, jak powinny być żywione ich zwierzęta. Popularyzujemy zachowania, które zapobiegają rozprzestrzenianiu się pasożytów wewnętrznych i zewnętrznych. Uświadamiamy, że wczesne rozpoznawanie chorób skórnych ułatwia ich leczenie. Odpowiednia troska o stan zwierząt pozwala cieszyć im się długim, komfortowym życiem.
Tak jak wspomnieliśmy, króliki mogą zapadać na liczne schorzenia skóry. Niestety, nie jest to tylko kwestia estetyczna, ale bardzo poważne zaburzenie, które rzutuje na ogólne stan zdrowia zwierzęcia. Przypominamy, że kluczowymi aspektami pomagającymi zapobiegać chorobom skóry u królików i gryzoni, są odpowiednia dieta oraz higiena. Jeżeli chcą Państwo dowiedzieć się więcej na temat odpowiednich zasad żywienia królików, zapraszamy do skorzystania z oferty naszej przychodni weterynaryjnej Lux-Vet Premium.
